I danas u subotu, 19.10.2024. godine, u prostorijama Organizacije slijepih za Bijelo Polje i Mojkovac, u uobičajeno, prijatnoj atmosferi, koju je upotpunila, psihološkinja Antonija Zejak,
viješću, da je na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, uspješno odbranila magistarski rad iz oblasti psihologije, kojom je, obradovala sve prisutne članove ove organizacije i što bi se u pozorišnom žargonu reklo, pored čestitki “dobila i dugotrajni aplauz na otvorenoj sceni”, održana je još jedna psiholoških radionica.
Radionicu na temu Usamljenost kao negativna emocija, uredila je i vodila upravo Antonija Zejak, sada već MA pshilog, u okviru projekta Opštinskog udruženja multiple skleroze Bijelo Polje, a u partnerskoj saradnji sa Organizacijom slijepih za Bijelo Polje i Mojkovac,
“LSI imaju pravo na zdravlje”, koji je finansijski podržan od strane Ministarstva zdravlja.
U svojoj izjavi za medije, Antonija Zejak, MA psiholog, naglasila je:
Tokom današnje radionice djelili smo svoja iskustva o jednom stanju sa kojim se svaki pojedinac u svakom periodu života susreće i bori. Usamljenost predstavlja negativnu emociju ali se u savremenom svijetu psihologije definiše kao specifično psihološko stanje propraćeno osjećanjima praznine, izolovanosti, neželjenosti. Lica koja se bore sa hroničnim zdravstevenim problemima, imaju različite vrste invaliditeta su posebno osjetljiva u pogledu hroničnog stanja usamljenosti zbog svog zdravstvenog statusa. Ukoliko usamljenost pređe u hroinično stanje može uzrokovati razna oštećenja mentalnog satusa pojedinca i dovesti do niskog samopoštovanja, osjećaja neadekvatnosti, insomnije, socijalne anksioznosti, depresije, kardiovaskularnih problema, što dodatno komplikuje svaukupno zdravstveno stanje ove populacije. Uzorci usamljenosti su različiti počevši od promjene mjesta stanovanja, promjene mjesta zaposlenja, unutarporodičnih problema, do pogoršanja opšteg zdravstevnog stanja. Neki od načina borbe protiv ovog stanja, kada je ono hronično, svakako jeste izgradnja adekvatne psihosocijalne mreže podrške, gdje je važno fokusirati se na stvaranje kvalitetnih interpersonalnih odnosa. Važno je adekvatno detektovati negativna emocionalna stanja koja dovode do stanja usamljenosti i raditi na istima. Takođe, izdvaja se članstvo u grupama, razgovor sa osobama u koje imamo povjerenja. Sve ovo pozitivno utiče ne samo na smanjenje rizika od hroničnog stanja usamljenosti već ima pozitivne efekte na opšti mentalni status osobe.
Nakon uspješnog oficijelnog dijela radionice, upriličeno je druženje uz slatku zanimaciju i osvježavajuće piće, koje je, takođe priredila, saradnica dvaju udruženja, Antonija Zejak, MA psiholog.
